Hoffmeyer Jesper ( 1942, 2019) byl jednym  prekursorow , ktory podwazyl dogmat o determinizmie genetycznym w pracy The central dogm . A joke that became real .  Siedemnaście lat po wyjaśnieniu podwójnej helisy, w 1953 roku, Crick  sformułował centralny dogmat biologii molekularnej, w którym zaproponował kierunek przepływu informacji. 

Genetyczny determinizm na poziomie molekularnym  można zdefiniować jako doktrynę, która zapewnia, że ​​DNA zawiera wszystkie zakodowane informacje (niezbędne i wystarczające) do określenia odpowiedniego fałdowania polimeru (RNA lub białka) i jego funkcję strukturalną lub katalityczną. Ta definicja wyłania się z głównego dogmatu Cricka i leżącej u jego podstaw pouczenia.

Z molekularnego determinizmu genetycznego wywodzi się to, co Hoffmeyer (2002) nazwał błędem cyfryzacji : „mniej lub bardziej automatycznym preferowaniem wyjaśnień, które przypisują pierwszeństwo informacjom zakodowanym cyfrowo lub traktują takie informacje jako podstawę wyjaśnienia”. Te wyjaśnienia zostały zastosowane nie tylko na poziomie molekularnym; odnoszą się również do gałęzi biologicznych, takich jak biologia ewolucyjna i rozwojowa. Elementarny  blad w dogmacie genetycznym polega na tym ,ze po pierwsze nie rozumiemy zlozonosci ,ktora generuje niestabilnosc / argument Roberta Maya/. Nie rozumiejac struktury nie rozumiemy ilosci. Drugi blad polega na tym ,ze nie wiemy ,ktore dyskretne uklady i jakie maja fundamentalne znaczenie modlac sie do lancuchow Dna kompletnie nie rozumiejac i nie zauwazajac  innych prostszych lancuchow. Same Dna  bez  odniesienia do innych lancuchow jest false trend. Postawienie zycia i zdrowia ludzi na niejasne i niezbadane struktury  przerasta zbrodnie ludobojstwa nieskonczenie wiele razy. Robert May nazywa to niestabilnoscia systemowa, gdzie zagrozona jest maksymalnie calosc w imie pozorow minimalizacji ryzyka dla poszczegolnych ludzi.