Skip to main content

Posts

Showing posts from June, 2021
  Zbiór zer rzeczywistego wielomianu dwóch zmiennych jest krzywą in ℝ^2. Dla ogólnego wyboru jego współczynników jest to krzywa nieosobliwa, zbiór okręgów i linii odpowiednio osadzonych wℝ^2. Jakie układy topologiczne tych okręgów i linii występują dla wielomianów danego stopnia? To pytanie pojawiło się w XIX wieku w pracach Harnacka i Hilberta i zostało przez Hilberta włączone do jego XVI problemu . Do dzis jest to nierozwiazany problem . Wykres krzywej pierwszego stopnia to prosta , wykres krzywej drugiego stopnia to stozkowe ( parabola , hiperbola ,elipsa ) . Co z krzywymi wyzszego stopnia ? Harnack udowodnil , ze maksymalna ilosc spojnych komponentow dla krzywej n stopnia na plaszczyznie rzutowej RP^2 jest ograniczona przez 0.5 #( n-1)(n-2)+1. Szukajac modelu minimalnego otrzymujemy z nierownosci Harnacka dwa punkty stale 1 i 4 . Kolejna maksymalna ilosc punktow w nierownosci Harnacka to 1,1,2,4,7,11. Wiemy ,ze rzut zbioru semialgebraicznego jest semialgebraiczny ( Tarski ) . Jest
 John von Neumann (1903,1957) poszukujac tego co ostatecznie istotne w swojej ostatniej ksiazce  The computer and the brain dotyka trzech dualnosci. Ciaglosc a dyskretnosc, obliczenia szeregowe a rownolegle, problem kompresji , krotkiego kodu ,ktory zawiera pamiec dlugoterminowa , tego co istotne. Robi tez uwage, ze realne obliczenia w mozgu moga zawierac bardzo prymitywna matematyke  niezrozumiala z punktu aktualnej kultury. My pamietamy uwage Wilhelma von Humboldta, ze tylko prymitywne jezyki i zwroty maja jasne konsekwencje. Do tej pory element bazowy 1+sqrt3 w pierscieniu Zsqrt3 z reprezentacja ulamkow lancuchowych mialy znaczenie jako optymalny stop, rezonans w 1 D, dyskretny odpowiednik niezmiennika Emilly Noether czy perkolacja hiperboliczna .  Do tej pory za analog ciagly uwazalismy logarytm nat. z jednakowa pochodna Schwartza. Endre Szemeredi  ( nagroda Abela w 2012 ) w pracy Optimal parrarel selection has compexity  O( lnln n) daje bardzo istotna interpretacje.  Przyjmujac za
   Louis Bachelier  (1870-1946) opublikował rozprawę doktorską pt. ,,Théorie de la spéculation”. Sformułował w niej teorię błądzeń przypadkowych niemal identyczną z teorią Einsteina i Smoluchowskiego (pięć lat przed nimi). Praca dotyczyła spekulacji na paryskiej giełdzie. Rolę położenia odgrywała cena akcji, a zderzeniami z cząsteczkami ośrodka są w tym przypadku niezależne oferty kupna-sprzedaży tysięcy graczy i naplywajace ciagle informacje . Leo Kadanoff (1937, 2015) i Tong Zhou pokazali alternatywe dla ruchow przypadkowych i przypadkowych krokow. Ich propozycja to inelastic collapse dla przeplywow realnych granulatow piasku z gorki czy lawiny sniegu a nie zadnych atomow.. Energia kinetyczna w tym przypadku nie jest zachowywana , nastepuje nieskonczona ilosc niezaleznych kolizji a pewne stopnie swobody za zamrazane. Kluczowy ilosciowy wynik dla wspolczynnika restytucji ( wielkosc bezwymiarowa jako stosunek predkosci ukladu  po zderzeniu do predkosci przed zderzeniem ) od zera i poni