Max Planc (1857,1947) niemiecki fizyk , badacz termodynamiki, który wprowadził kwant energii za pomocą relacji prawdopodobieństwo- entropia. W książce H.Gutfreund,J Renn Einstein o Einsteinie  opisane są te zmagania. Dla Einsteina termodynamika to zbiór fundamentalnych i uniwersalnych zasad a nie jakaś arbitralna konstrukcja. Jednocześnie nie potrafi on wyjść poza liczby rzeczywiste i odkryć algebraiczny język świata. Proponuje on algebraizację za pomocą czystej liczby bezwymiarowej i pola skalarnego a nie za pomocą wielkości fizycznej. Oczywiście potrzebne są tu odpowiednie reguły algebraizacji.U Diraca mamy pełną jasność hierarchii w tym zakresie od geometrii euklidesowej (2 punkty) poprzez geometrię afiniczną ( 3 punkty i liczby bezwymiarowe jako ratio) po geometrię rzutową 4 punkty ( niezmiennik cross ratio). Odrzucając stalą Boltzmana jako mikro składnik i stosując entropię Shannona mamy sumę ln(x)/x. Stosując zasadę maksymalnej entropii Jaynesa ( wybieramy do opisu te które są zgodne z wielkościami oberwowalnymi makro i rozkład o maksymalnej entropii) otrzymujemy dla rozkładu ciągłego absolutne maksimum e i optymalny stop 1/e. Dla równych kwantów liczb całkowitych otrzymujemy maksimum 3punkty. Przejście do kwantów informacji mamy przez twierdzenie Ornsteina o izomorfiżmie entropii Bernulliego jak również reprezentacji ln(N)/N jako opis delty Diraca. Prawdopodobieńswo otrzymujemy jako turbulencję Feigenbauma.  Tak więc działania na wielkościach czysto fizycznych jako odległość 2 punktów Einsteina jest tylko efektywną sztuczką a nie czymś fundamentalnym . Dobrze to widać po całkowitej bezradności wobec bezwymiarowej stałej subtelnej struktury.